مدح و مناجات با امام رضا علیه‌السلام
آمـــدم ای شــاه پــنـــاهــم بــده خــط امــانـی ز گــنــاهــم بــده ای حـرمـت مـلـجـأ درمـاندگان دور مـران از در و راهــم بـده لایـق وصـل تو که من نـیـسـتم اذن به یک لحظه نگـاهم بده... تا که ز عشق تو گدازم چو شمع گـرمـی جـانـسـوز بـه آهـم بـده لشکر شیطان به کمین من است بـی‌کــسـم ای شـاه پـنــاهـم بـده از صف مژگان نگهی کن به من بـا نـظـری یـار و سـپــاهـم بـده در شـب اول که به قـبـرم نهـند نـور بـدان شــام سـیــاهــم بــده ای که عـطـابـخـش همه عالمی جــمــلـۀ حـاجـات مـرا هـم بـده آنچه صلاح است برای «حسان» از تو اگـر هم که نـخـواهـم بده |